سفرنامه

امان از دست این اپیدمی فراگیرِ لجوجِ دست از سرِ ما ورندار

کاش می شد غروب یه روز پائیزی به گوشه دنجی از یک کافه دعوتش کنی و براش توضیح بدی که برای دوستی لزوماً نباید به یکی چسبید و میشه در عین حالی که ازش دوری با هاش دوست باشی

البته که روزهای قرنطینه برای من، روزهای پر کاری در کارگاه سفال بوده 

تو گوشیم یه آهنگ هندی دارم که نمی دونم چی میگه ولی به اصرار بامداد گوش میدیم

اون روز خواهرم با خنده ازم می پرسه: این چیه گوش میدی؟

میگم: خدا رو چی دیدی شاید یروز رفتم خارج و همسایه ام هندی بود. فکرشو بکن با پلی کردن این آهنگ تو گوشی من چه حالی می کنه. شایدم بعدش با هم کلی رفیق شدیم

رفتم مغازه یه بسته سیگار گرفتم بعد ازش پرسیدم: روغن داری؟

میگه شما مشتری مایی؟

میگم: فکر کن که هستم. با کلی منت روغن یه لیتری رو با ده تومن اختلاف قیمتی که روش نوشته بهم داد. تو دلم میگم شما که میخوای اینقدر گرون تر بفروشی دیگه برات چه فرقی میکنه من مشتریت باشم یا نباشم. فکر کنم صدامو نشنید که جوابمو نداد